Bugün orda Cumartesiydi.

2 ay önce bugün günlerden Cumartesiydi. Hava güneşli insanlar çok neşeliydi. Bugünlerde ise manavlarda sıra sıra gördüğümüz ayva ve kestanelerden anladığımız üzere havalar çok soğuk; doğal afetler, siyasal felaketlerden ötürü herkesin morali bozuk. Evet sade bir vatandaş olarak olanlara sizin kadar üzülüyorum ama sizin kadar. Daha fazla değil! Yanlış anlamayın. Daha fazla üzülmemek için geçerli sebeplerim var. Hepimizin bildiği sebepleri es geçerek en geçerli sebebimi 2 ay önce bugün hayatıma aldığımı belirtmek isterim.
O günden beri ne memleket meseleleri uykumu kaçırabiliyor, ne sabah erken kalkmak canımı sıkabiliyor, ne de uykusuz kalkmak sinirlerimi bozabiliyor. Görüğüm en suratsız suratlara bile gülümseyebiliyor, en gereksiz iş yükünü bile anlayışla karşılayabiliyor, en saçma espiriye bile gülebiliyorum.
Budhanın gerçek anlamını Sanskritçe'de öğrenmiş bir budist gibi kavradım aşkın gerçek anlamını, kendi iç huzurumu başkasının gözlerinde bulduğum gün. Yani 2 ay önce bugün. Başka memlekette anadilini duymuş bir yabancı gibi sevindim bedenlerimizin kurduğu iletişimi farkedince.
Bundan kaç ay sonra bugün yeniden Cumartesi olur bilmiyorum ama hangi mevsiminde olursak olalım yılların, benim içim yine sıcak kalacak. Benim içim yine ona akacak.