Wolf in Sheep's Clothing

Siz tüm eski sevgililer, benim yada Ayşe'ninkiler, Selin'in yada Pelin'inkiler hiç farketmezsiniz şunu bi biledurun hepiniz. Bizler yani uğrunuza tüm dünyayı arkamıza alabilecek  kadar sizi sevebilen varlıklar; biz öyle güçlüyüz ki olaki üzülürsek biz bir kere kan yaşını akıtır, yarasıyla yaşamaya alışır sonra da acı eşiğimizi bi çıta daha yükseltiriz.
Ama siz, arada Hülya'ları, Gizem'leri, Tuğçe'leri kaynatır, Hülya'da Füsun'u, Füsun'da Mehtap'ı, Mehtap'ta Funda'yı arar durursunuz. Oysa bi dursanız aslında Gizem'de hem Fulya var hem Füsun göreceksiniz ama açsınız ya bi kere doyuramıyosunuz gözü dönmüş iştahınızı, kırılasıca, tükenesice, işlev göremeyesice iştahınızı! Bu acınası durumunuzu farkeden Füsun size sırtını dönünce, Funda Ali'ye gidince, bi de siz Hülya'nın Tuğçe'den bir farkı olmadığını görünce içinize birden dank eden Mehtaba geri dönmeye çalışıyosunuz! Zamanında sizin için evrene kafa tutabilen Mehtaba. Mehtap da orda öylece oturmuş sizi bekliyo. Sandınız ama yanıldınız . Mehtap  bi daha hiç sizin olmayacak. Siz Mehtabın gözünden akıp gideli... Ne Ayşe'ler doğdu ne Fatma'lar... Bekleyin yakında onlar da büyürler.

Siz zavallı aç köpekler kafalarında daha nice Mehtaplar dank edesiceler gidin karnınızı başka kurtlar sofrasında doyurun!